Άλλο ένα χτύπημα δέχτηκε το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Βέβαια τα σημερινά γεγονότα στο Ηράκλειο Κρήτης ξεπερνούν τα στενά όρια του ποδοσφαίρου και αγγίζουν την ευρύτερη ελληνική κοινωνία.
Τις πρώτες πρωινές ώρες η συμπλοκή οπαδών στην Παραλιακή Λεωφόρο Ηρακλείου οδήγησε στον θάνατο ενός 21χρονου ημεδαπού και στον τραυματισμό δύο ακόμα. Δύο ομάδες , από 15 νεαρούς η κάθε μία, έδωσαν ραντεβού θανάτου και συνεπλάκησαν χρησιμοποιώντας μαχαίρια, λοστούς και πέτρες. Οι αστυνομικές αρχές προχώρησαν σε συλλήψεις έξι ατόμων.
Σύγχρονοι σταυροφόροι σκοτώνουν στο όνομα της ομάδας τους, στο όνομα της Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρίας για να λέμε και την πικρή αλήθεια. Συμβάντα τέτοια γίνονται σημαίες στην οπαδική έπαρση και οι “ήρωες” χιλιοτραγουδιούνται στην εξέδρα. Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε πολλοί θα σου πουν ότι η μόνη τους διέξοδος είναι η το ποδόσφαιρο, η ομάδα τους. Παραφράζοντας τη φράση του Μαρξ, από ότι φαίνεται το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού. Προφανώς αυτό είναι πολύ βολικό για κάποιους.
Ευχής έργον θα ήταν αυτό το περιστατικό να ταρακουνήσει κάποιους ώστε να δοθεί τέλος σε αυτήν την παράνοια. Δυστυχώς η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να είναι λίγο απαισιόδοξη. Τα γεγονότα της Λ. Λαυρίου προ πενταετίας δεν άλλαξαν τίποτα προς το καλύτερο. Αντίθετα το μίσος και η εμμονή για εκδίκηση οπλίζει το χέρι των “οπαδών”.
Η αλήθεια είναι ότι τέτοια συμβάντα δεν είναι εύκολο να προληφθούν. Η μόνη πρόληψη μπορεί να είναι η συνολική αλλαγή νοοτροπίας και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο. Τραγική ειρωνεία σε αυτή τη σκέψη είναι ότι στην Αγγλία, εκεί που το ποδόσφαιρο εντός γηπέδων είναι πραγματική γιορτή, εκτός γηπέδων, πίσω από τη γυαλιστερή βιτρίνα τέτοια συμβάντα είναι πολύ συνηθισμένα.
Κλείνοντας θα καταφύγω στην τετριμμένη αισιοδοξία και θα ευχηθώ το περιστατικό στο Ηράκλειο να είναι το τελευταίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου