Εκκωφαντικό, ηχηρό, εμφατικό. Δύσκολο κάποιος να βρει μία λέξη για να χαρακτηρίσει το αποτέλεσμα του χθεσινού ντέρμπυ του Μάντσεστερ. Η City πέρασε σαν τυφώνας μέσα από το Old Trafford, σκορπίζοντας την United με 6-1!
Ένας θρίαμβος για τους Πολίτες, βγαλμένος από τα πιο ουτοπικά όνειρα των οπαδών τους. ”The city is ours” τραγουδάγανε στην εξέδρα και πιο πολύ… δίκιο δεν μπορεί να έχουν. Η πόλη βάφτηκε γαλάζια από χθες το απόγευμα και θα αργήσει πολύ καιρό να φύγει η “βαφή” !
Μια νίκη με πολλαπλά οφέλη για τη City. Αρχικά ξεπερνάει το όποιο κόμπλεξ κατωτερότητας είχε απέναντι στη Manchester Utd. Ένα κόμπλεξ, το οποίο γιγαντώθηκε από τα ΜΜΕ και τους οπαδούς, μετά το τελικό 2-3 στο Community Shield τον Αύγουστο. Επίσης από χθες το βράδυ η City χρίζεται το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο. Τέλος ο θρίαμβος αυτός “βαραίνει” αυτόματα τη φανέλα της ομάδας.
Περνώντας στο αγωνιστικό κομμάτι θέλω να πω ότι χθες είδαμε μερικά από τα πιο εύηχα ποδοσφαιρικά βιολιά που παντρεύτηκαν τόσο αρμονικά και δημιούργησαν μια συμφωνική ορχήστρα ανωτάτου επιπέδου.
Πολύ συνοπτικά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη ραψωδία του Νταβίντ Σίλβα. Ο Ισπανός, όπως κάθε καλός μαέστρος, πήρε τη μπαγκέτα του και καθοδήγησε την ομάδα του σε αυτή τη μεγάλη νίκη. Έχοντας κατηγορηθεί ότι χάνεται στα μεγάλα παιχνίδια, χθες μοίρασε, εκτέλεσε και απέδειξε πόσο μεγάλος παίχτης είναι. Επιτομή στην όλη του εκπληκτική εμφάνιση αποτέλεσε η φανταστική του ασίστ στο 6ο γκολ.
Γενικά όλες οι γραμμές της City λειτούργησαν άψογα. Κλισί και Ρίτσαρντς απέτρεψαν οποιαδήποτε επιθετική προσπάθεια της Utd από τα φτερά, βοηθώντας σημαντικά και στο επιθετικό παιχνίδι. Ειδικά ο νεαρός Άγγλος δεξιός μπακ έκανε πάρα πολλές προωθήσεις. Σε μία από αυτές “σέρβιρε” το γκολ στον Αγουέρο. Η μεσαία γραμμή των Πολιτών κατάπιε κυριολεκτικά αυτή των αντιπάλων της. Νάνι, Φλέτσερ και Άντερσον δεν μπορούσαν να αλλάξουν πάνω από δύο μπαλιές. Και πώς να γινόταν αυτό, όταν ο Γιάγια Τουρέ έκρυβε μόνος του όλους τους κενούς χώρους. Ο μέσος από την Ακτή Ελεφαντοστού ήταν παντού και με συμπαραστάτη τον Μπάρυ κυριάρχησαν στο κέντρο. Επιθετικά η City, ως γνωστόν, έχει τεράστια ισχύ. Ο Αγουέρο και ο Μπαλοτέλι έκαναν άνω κάτω τον κακόμοιρο Έβανς, αλλά και τον πολύ έμπειρο Φέρντιναρντ. Ο Ιταλός απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο ταλαντούχος είναι και όλοι εύχονται να ωριμάσει και εξελιχθεί στον παίχτη που μπορεί να εξελιχθεί. Πάντως χθες το “εγώ” του τρελό-Μάριο έφερε τα δύο πρώτα γκολ και ουσιαστικά έδειξε τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη. Αποκορύφωμα βέβαια το μήνυμα στο μπλουζάκι κάτω από τη φανέλα. “Why always me?”. Την τριάδα των σταρ έκλεισε ο Έντιν Τζέκο που πρόλαβε σε 20 λεπτά να πετύχει δύο γκολ και να χάσει άλλα τρία!
Χαρακτηριστικό της τόσο μεγάλης διαφοράς των δύο ομάδων στο χθεσινό παιχνίδι είναι ότι ο καλύτερος παίχτης των γηπεδούχων ήταν ο γκολκίπερ Ντε Χία. Ο Ισπανός κράτησε… το σκορ στα επίπεδα του 1-6. Ο Έβανς ευθύνεται αρκετά για την ήττα , αφού μετά το λάθος του στο πρώτο γκολ ακολούθησε και η αποβολή του στο 46ο λεπτό. Για τη μεσαία γραμμή τα είπαμε πριν, ενώ και η επιθετική δεν εμφανίστηκε πουθενά. Ρούνι, Νάνι, Γουέλμπεκ κρύφτηκαν, μόνο ο Γιανγκ προσπάθησε κάπως.
Περήφανο λοιπόν το γαλάζιο κομμάτι του Μάντσεστερ, ντροπιασμένο το κόκκινο. Η 23η Οκτωβρίου έμελλε να φέρει τη μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα της United από το 1930 και ίσως μια νέα τάξη πραγμάτων στην Αγγλία.