Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Manchester Utd- Manchester City 1-6 : The City is theirs!

Εκκωφαντικό, ηχηρό, εμφατικό. Δύσκολο κάποιος να βρει μία λέξη για να χαρακτηρίσει το αποτέλεσμα του χθεσινού ντέρμπυ του Μάντσεστερ. Η City πέρασε σαν τυφώνας μέσα από το Old Trafford, σκορπίζοντας την United με 6-1!
Ένας θρίαμβος για τους Πολίτες, βγαλμένος από τα πιο ουτοπικά όνειρα των οπαδών τους. ”The city is ours” τραγουδάγανε στην εξέδρα και πιο πολύ… δίκιο δεν μπορεί να έχουν.  Η πόλη βάφτηκε γαλάζια από χθες το απόγευμα και θα αργήσει πολύ καιρό να φύγει η “βαφή” !
Μια νίκη με πολλαπλά οφέλη για τη City. Αρχικά ξεπερνάει το όποιο κόμπλεξ κατωτερότητας είχε απέναντι στη Manchester Utd. Ένα κόμπλεξ, το οποίο γιγαντώθηκε από τα ΜΜΕ και τους οπαδούς, μετά το τελικό 2-3 στο Community Shield τον Αύγουστο. Επίσης από χθες το βράδυ η City χρίζεται το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο. Τέλος ο θρίαμβος αυτός “βαραίνει” αυτόματα τη φανέλα της ομάδας.
Περνώντας στο αγωνιστικό κομμάτι θέλω να πω ότι χθες είδαμε μερικά από τα πιο εύηχα ποδοσφαιρικά βιολιά που παντρεύτηκαν τόσο αρμονικά και δημιούργησαν μια συμφωνική ορχήστρα ανωτάτου επιπέδου.
Πολύ συνοπτικά θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη ραψωδία του Νταβίντ Σίλβα. Ο Ισπανός, όπως κάθε καλός μαέστρος, πήρε τη μπαγκέτα του και καθοδήγησε την ομάδα του σε αυτή τη μεγάλη νίκη. Έχοντας κατηγορηθεί ότι χάνεται στα μεγάλα παιχνίδια, χθες μοίρασε, εκτέλεσε και απέδειξε πόσο μεγάλος παίχτης είναι. Επιτομή στην όλη του εκπληκτική εμφάνιση αποτέλεσε η φανταστική του ασίστ στο 6ο γκολ.
Γενικά όλες οι γραμμές της City λειτούργησαν άψογα. Κλισί και Ρίτσαρντς απέτρεψαν οποιαδήποτε επιθετική προσπάθεια της Utd από τα φτερά, βοηθώντας σημαντικά και στο επιθετικό παιχνίδι. Ειδικά ο νεαρός Άγγλος δεξιός μπακ έκανε πάρα πολλές προωθήσεις. Σε μία από αυτές “σέρβιρε” το γκολ στον Αγουέρο. Η μεσαία γραμμή των Πολιτών κατάπιε κυριολεκτικά αυτή των αντιπάλων της. Νάνι, Φλέτσερ και Άντερσον δεν μπορούσαν να αλλάξουν πάνω από δύο μπαλιές. Και πώς να γινόταν αυτό, όταν ο Γιάγια Τουρέ έκρυβε μόνος του όλους τους κενούς χώρους. Ο μέσος από την Ακτή Ελεφαντοστού ήταν παντού και με συμπαραστάτη τον Μπάρυ κυριάρχησαν στο κέντρο. Επιθετικά η City, ως γνωστόν, έχει τεράστια ισχύ. Ο Αγουέρο και ο Μπαλοτέλι έκαναν άνω κάτω τον κακόμοιρο Έβανς, αλλά και τον πολύ έμπειρο Φέρντιναρντ. Ο Ιταλός απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο ταλαντούχος είναι και όλοι εύχονται να ωριμάσει και εξελιχθεί στον παίχτη που μπορεί να εξελιχθεί. Πάντως χθες το “εγώ” του τρελό-Μάριο έφερε τα δύο πρώτα γκολ και ουσιαστικά έδειξε τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη. Αποκορύφωμα βέβαια το μήνυμα στο μπλουζάκι κάτω από τη φανέλα. “Why always me?”. Την τριάδα των σταρ έκλεισε ο Έντιν Τζέκο που πρόλαβε σε 20 λεπτά να πετύχει δύο γκολ και να χάσει άλλα τρία!
Χαρακτηριστικό της τόσο μεγάλης διαφοράς των δύο ομάδων στο χθεσινό παιχνίδι είναι ότι ο καλύτερος παίχτης των γηπεδούχων ήταν ο γκολκίπερ Ντε Χία. Ο Ισπανός κράτησε… το σκορ στα επίπεδα του 1-6. Ο Έβανς ευθύνεται αρκετά για την ήττα , αφού μετά το λάθος του στο πρώτο γκολ ακολούθησε και η αποβολή του στο 46ο λεπτό. Για τη μεσαία γραμμή τα είπαμε πριν, ενώ και η επιθετική δεν εμφανίστηκε πουθενά. Ρούνι, Νάνι, Γουέλμπεκ κρύφτηκαν, μόνο ο Γιανγκ προσπάθησε κάπως.
Περήφανο λοιπόν το γαλάζιο κομμάτι του Μάντσεστερ, ντροπιασμένο το κόκκινο. Η 23η Οκτωβρίου έμελλε να φέρει τη μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα της United από το 1930 και ίσως μια νέα τάξη πραγμάτων στην Αγγλία.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Adios Senor Χιμένεθ

Παρελθόν αποτελεί από τον πάγκο της ΑΕΚ ο Μανόλο Χιμένεθ. Χρειάστηκε ένας 12ωρος μαραθώνιος συνομιλιών για να συμφωνήσουν ο Ισπανός τεχνικός και η διοίκηση της ΑΕΚ τους όρους της λύσης του συμβολαίου. Η διάδοχη κατάσταση στον πάγκο της Ένωσης ακούει στο όνομα Νίκος Κωστένογλου.
Πολλά μπορεί κανείς να πει για την παρουσία του Χιμένεθ στην ΑΕΚ, τόσο αγωνιστικά, όσο και εξωαγωνιστικά.
Ξεκινώντας από το τέλος, το στόρυ που εξελίχθηκε κατά τις τελευταίες ημέρες του Μανόλο στην ΑΕΚ, δείχνει για άλλη μια φορά την ανυπαρξία της “φερόμενης ως σοβαρής“ διοίκησης της Ένωσης. Θέατρο του παραλόγου και “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”  από τον Κ. Αδαμίδη και το επιτελείο του. Παραμονή του αγώνα με την Sturm, η διοίκηση δήλωσε ότι στηρίζει τον προπονητή, κάτι που άλλαξε αμέσως μετά την ήττα. Αμέσως μετά το νικηφόρο 1-0 στη Ν. Σμύρνη πάρθηκε η απόφαση να τον ξαναστηρίξουν, ενώ ο Νίκος Κωστένογλου ήταν υπ’ ατμόν. Τελικά το τέλος ήρθε χθες, με τον Ισπανό προπονητή να απαιτεί μόνο τα δεδουλευμένα και όχι περαιτέρω αποζημίωση.
Στα αγωνιστικά όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά, κατά τη θητεία του Μανόλο. Τεράστια σκαμπανευάσματα στα αποτελέσματα και στην απόδοση, αλλά το κυριότερο όλων είναι ότι τον τελευταίο αυτό χρόνο η ΑΕΚ δεν είχε καμία αγωνιστική ταυτότητα. Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές. Ακούσαμε πολλές φορές από τον κ. Χιμένεθ περί κακού ρόστερ, απλήρωτων παιχτών, κακής προετοιμασίας και άλλα τέτοια. Όμως ο καλός προπονητής δεν είναι αυτός που έχει το καλύτερο ρόστερ και θα κατακτήσει τίτλους, είναι αυτός που παίρνει το μέγιστο αποτέλεσμα με τα υλικά που έχει. Η ΑΕΚ κέρδιζε με 4 γκολ στο Χαριλάου και μετά διασυρόταν από τον Ολυμπιακό Βόλου στο ΟΑΚΑ. Ποτέ δεν είδαμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο, αυτοματισμούς και κάτι τέλος πάντων που να φανερώνει “έργο Χιμένεθ” στην ομάδα. Αντίθετα, ατελείωτες αλλαγές συστημάτων, παίχτες να μην υπολογίζονται χωρίς λόγο και περίεργες επιλογές.
Εκτός αυτών η γενική εντύπωση που έμεινε από τον Ισπανό είναι ότι ήθελε να  καρπώνεται τις επιτυχίες, αλλά να μην “συμμετέχει” στις αποτυχίες. Τότε ήταν που ακούγαμε απίστευτα πράγματα από αυτόν στις συνεντεύξεις. Έφθασε στο σημείο να μας πει ότι ο Νίκος Γεωργέας δεν μπορεί να παίξει στην Primera Division της Ισπανίας. Θα ταν μάλλον καλύτερο να μας πει ότι η Γη γυρίζει. Λες και ο συμπαθέστατος Φούλης προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι ισάξιος του Ντάνι Άλβες.
Ανάμικτες εντυπώσεις άφησε πίσω του ο Μανόλο Χιμένεθ. Δεν κατάφερε να ανεβάσει επίπεδο την ΑΕΚ, όμως κερδίζοντας την τελευταία παρτίδα πόκερ των εντυπώσεων έφυγε σαν κύριος.